Hakuna Matata

# HAKUNA MATATA Thuesday 25-10-2012
Rond 13.00 stap ik na een reis van 15 uur mijn vliegtuig uit, ik loop tegen een muur van hitte aan. 30 graden is het hier, wel wat anders dan het koude natte weertje in ons koude kikkerlandje.
Na de visumcheck loop ik door naar de bagageband, en jawel mijn tas ligt er ook netjes tussen. Zonder enige douane controle loop ik de aankomsthal in waar het vol staat met wachtende vertegenwoordigers van verschillende organisaties. Allen hebben een leuk bordje maar helaas Projects Abroad staat er niet tussen.
Ik wordt meteen overspoeld met taxi chauffeurs die mij for a really really good price naar Arusha willen brengen.
Na 30 minuten geduldig zitten verteld een van de taxichauffeurs me dat Projects Abroad onderweg is maar dat het nogal druk op de weg is.
Het kan nog wel even duren. Wachten doe je hier niet, niemand houdt zich aan tijdsafspraken dus je zit gewoon tot je afspraak er is.
Vervelen hoeft niet want iedereen is in voor een praatje.
15 minuten later werd ik opgepikt en reden we in een uurtje naar Arusha.
Iedereen hier heeft zijn kamikazarijbewijs, inhalen gebeurd zowel links als rechts. Een volgafstand van een meter is heel normaal, en als het allemaal te lang duurt en ze niet snel genoeg inhalen wordt er gewoon een 3 of 4 baansweg van gemaakt en haal je dus de auto in die ook inhaalt. Dat er dan nog een auto aankomt maakt niet uit, zonder enige snelheid te minderen
De laatste kilometers gaan over hobbelige wegen bergopwaards door de sloppenwijken van Arusha. Baraka de coordinator van Projects Abroad wees al verschillende hutjes aan die op de mijne zouden lijken. Een paar takken met een zijltje en een muurtje van modder, even later komen we bij het huis aan waar ik de komende 2 maanden zal verblijven.
Er staat een enorme muur omheen met een groot hek als toegangspoort, eenmaal binnen staan de 3 andere vrijwilligers mij op te wachten.
Bas uit Nederland, Laura uit Duitsland en Eliza uit Australie. Zij verblijven allemaal al langer bij de Jacob family en konden me mooi alle do's en dont's vertellen.
Moeder Benadete woont hier samen met haar dochter Glory, vader Moses is bijna altijd op safari en dus weinig thuis.
De familie heeft een huishoudster Ester, ze begin 'smorgens al om 6 uur met poetsen en stopt daar rond 20.00 mee. Samen met Benadete staat ze de gehele dag te poetsen en te koken. Waar ze slaapt weten we niet, een bed is er niet voor haar. Het zal dus wel buiten zijn want alle kamers in huis zijn bezet.
Na een lunch van patatoes in baked egg ben ik samen met de andere vrijwilligers de stad in gegaan. Een wirwar aan straatjes en overal shops.
We take a drink in a bar en they let me see the shopping centre, it was walk a half hour so the time flow away.
When we came back home we take some time to relax en pack of my back.
Om 20.00 was het diner time, rijst met iets van bladgroente en gekookt vlees. De smaak was goed, alleen het vlees is wat anders dan in Nederland.
Voor het diner was mij al verteld waar het vandaan kwam, de sloppenwijkslagertjes die de stukken in de zon hebben hangen met honderden vliegen erop. Het stofpotje was rijkelijk gevuld met "gewoon" vlees maar ook met organen, bloedvaten en stukken bot. Stug doorkauwen en je krijgt het nog weg ook, uitspuigen is natuurlijk een beetje onbeleefd.
Tijdens het eten viel de stroom uit, niet ongebruikelijk hier. Maar best sfeervol en gezellig met een kaarsje op tafel.
Om 21.00 is het voor iedereen bedtijd, lijkt heel vroeg maar om 18.30 is het hier buiten al volledig donker. Dit is het hele jaar door want ze kennen niet echte seizoenen. 'sMorgens om 5 uur komt de zon op en dus ook iedereen in beweging.
De vooraf aangekondigde regentijd blijkt niet zo regenachtig als gedacht, het is hier het gehele jaar kurkdroog. In november/december valt er heeeeeeel af en toe een klein buitje van 10 minuten, de meegebrachte regenjas blijft dus mooi in de tas!!